Opći okvirni privremeni mirovni sporazum za BiH, parafiran je već 21. novembra 1995. godine u Daytonu, u američkoj saveznoj državi Ohio, a nakon trosedmičnih pregovora, Slobodan Milošević, Franjo Tuđman i Alija Izetbegović su 14. decembra 1995. godine u Jelisejskoj palati u Parizu i potpisali već parafirani Dejtonski mirovni sporazum. Ovim sporazumom je okončana brutalna agresija na Republiku BiH te su, pod prisilom i prijetnjom evropske i američke administracije, bez pristanka Skupštine tj Parlamenta Republike Bosne i Hercegovine, nelegalno formirane dvije apstraktne teritorijalne jedinice unutar Republike BiH, tzv. “entiteti” – tzv. “Republika Srpska” i tzv. “Federacija BiH”.
Treba napomenuti da su samo parafiranje, te samo potpisivanje savršeni dokazi odnosno priznanja kako su dvije susjedne države – Republika Hrvatska i tzv SRJ (Srbija i Crna Gora) bile agresori na suverenu Republiku Bosnu i Hercegovinu, a jedan od potpisnika – Slobodan Milošević je bio potpisnik ispred nepostojeće države koja tada nije bila ni priznata (priznata tek 1996. godine). Inače, Skupština (sada priznate SRJ) ratifikovala je Sporazum tek 13. novembra 2002. godine.
Inače, potpis Predsjednika RBiH Alije Izetbegovića je po Ustavu RBiH bio apsolutno neustavan, iako se radi o Predsjedniku države, obzirom da Ustav RBiH navodi:
Član 5
Teritorija Republike Bosne i Hercegovine je jedinstvena i nedjeljiva. Granice Republike mogu se mijenjati samo odlukom Skupštine Republike Bosne i Hercegovine u skladu s voljom građana cijele Republike, izraženom njihovim prethodnim izjašnjavanjem putem referenduma, ako se za mijenjanje izjasne najmanje dvije trećine ukupnog broja stanovnika.
Član 154
Neprikosnoveno je i neotuđivo pravo i obaveza građana, naroda Bosne i Hercegovine i pripadnika drugih naroda koji u njoj žive da štite i brane slobodu, nezavisnost, suverenitet, teritorijalni integritet i cjelokupnost i Ustavom utvrđeno uređenje Republike BiH.
Član 155
Niko nema pravo da prizna ili potpiše kapitulaciju, niti da prihvati ili prizna okupaciju Republike Bosne i Hercegovine ili pojedinog njenog dijela. Niko nema pravo da spriječi građane Republike Bosne i Hercegovine da se bore protiv neprijatelja koji je napao Republiku. Takvi akti su protivustavni i kažnjavaju se kao izdaja Republike.
Ovim (ne)sporazumom grubo je narušen je međunarodni i pravni subjektivitet Republike Bosne i Hercegovine, a osim toga, isti taj (ne)sporazum je prekršen istog dana kada je i potpisan i njegovo kršenje se nastavlja i dan-danas.